Matka Boża od niepamiętnych czasów była Królową Wysp Brytyjskich. Otaczano Ją tutaj wielką czcią i miłością. Istniało też wiele miejsc, które w sposób szczególny były poświęcone Maryi.

Mówi się, że Anglia jest wianem Matki Bożej. Co prawda nieznana jest dokładnie historia, w jaki sposób to się stało, ale przypuszcza się, że Wyspy Brytyjskie otrzymały ten tutuł dzięki królowi Ryszardowi II, który wraz ze swoją żoną Anną Bawarską ofiarował Anglię Matce Bożej. Zdarzenie to przedstawia obraz „Wilton Diptych” (znajdujący się w Galerii Narodowej w Londynie), na którym symbolicznie Anglia jest oddana Maryi jako jej wiano.

Czasy reformacji wiele zmieniły. Historycy tego okresu wskazują, że wypowiedziano jak gdyby wojnę Matce Bożej i nawet posiadanie różańca mogło przyczynić się do wydania wyroku śmierci na daną osobę. Król Henryk VIII w swej wielkiej batalii przeciwko Matce Jezusa, przyczynił się do rabunku Jej sanktuariów, najpierw w Walsingham, potem w wielu innych miejscach rozsianych po całym kraju. Można przyjąć, że około 90% dzieł sztuki sakralnej poświęconych Mari, zostało zniszczonych bezpowrotnie. Należy jednak wskazać, że katolicy, którzy się ostali prześladowaniom, po cichu przechowywali w swych sercach wielki kult do Matki Bożej, choć na zewnątrz wszystko musiało być ukryte.

 
Obecnie od szeregu lat próbuje się odnowić kult do Najświętszej Maryi Panny w tym kraju i odbudowywać sanktuaria Jej poświęcone. Poniżej przedstawiamy historię pięciu najbardziej znanych w Wielkiej Brytanii sanktuariów. I choć nie są one tak bogate i zdobne w piękną sztukę sakralną jak kiedyś, jednak przepływ łaski jest taki sam jak przed wiekami i przez Maryję można u Boga wyprosić wszelkie potrzebne dary.